wyrzucić

wyrzucić
1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie bólu i zaczęła szybko wyrzucać z siebie jakieś słowa. WO 20/05/2000.
2. Wyrzucać pieniądze (w błoto, za okno) «wydawać pieniądze niepotrzebnie, zbytno nimi szafować, być rozrzutnym»: W czasie robót ciężki sprzęt uszkodził nawierzchnię jezdni, krawężniki i chodniki. Miasto zobowiązało się do naprawy szkód, jednak zdaniem mieszkańców będzie to... wyrzucanie pieniędzy w błoto. Domagają się, by zamiast prowizorycznego remontu zbudować nową nawierzchnię. GWr 23/08/1999. – Skąd miałeś pieniądze? – Nie twój interes! – odpowiada bezczelnie Marcin. – Ty mi ich nie dałeś. – Musiałbym na głowę upaść, żeby pieniądze za okno wyrzucać. H. Ożogowska, Głowa.
3. Wyrzucić (coś) z siebie «wyjawić swoje skrywane problemy, uczucia, pretensje, powiedzieć wreszcie o czymś»: Już żadna z nas nie wstydzi się wyrzucić z siebie tego, co najbardziej doskwiera. Piętrzą się problemy, dramaty, załamuje się głos, wybuchamy gniewem. Wszystkie czegoś chcemy. I wszystkim coś nie wychodzi. TSt 3/2000. Kiedy następnego dnia obudziłam się późnym przedpołudniem, już Marka nie było. (...) Zjawił się w sobotę rano. (...) Doszło do gwałtownej wymiany zdań, podczas której wyrzuciłam z siebie to wszystko, co tak długo tłumiłam, i powiedziałam, co myślę. WO 30/09/2000.
4. Wyrzucić kogoś na bruk, na ulicę «pozbawić kogoś mieszkania, pracy, środków do życia»: (...) w czternastu fabrykach mistera Lingslaya wybuchł strajk. Na rozkaz mistera Dawida zarząd zamknął fabryki wyrzucając na bruk wszystkich robotników. Wydaleni robotnicy spróbowali opanować fabryki siłą. B. Jasieński, Palę. (...) stracili pracę i dzisiaj zastanawiają się, kiedy przyjdzie komornik wyrzucić ich na ulicę. Rob 3/2000.
5. Wyrzucić kogoś za burtę «wyłączyć kogoś ze społeczności, pozbawić znaczenia, poczucia przydatności»: Jedną z charakterystycznych reakcji na chorobę, zwłaszcza nieuleczalną, jest rozważanie jej sensu. Rodzą się bowiem męczące pytania (...). Dlaczego właśnie ja? (...) W takiej sytuacji chory czuje się osamotniony, niejako wyrzucony za burtę, chwilowo nikomu niepotrzebny. M. B. Pecyna, Czuwaj.
6. Wyrzucisz go drzwiami, wejdzie oknem «o kimś bardzo upartym, natrętnym, wszelkimi sposobami dążącym do zrealizowania swojego celu»: – Serdecznie witam towarzysza redaktora! Kiedy wpadniecie do komitetu? Zawsze dla was będę miał czas, pamiętajcie! – Wyciągnął dużą rękę. – Jeszcze go drzwiami będziecie wyrzucać, a on wejdzie oknem! – zażartował Turoń. K. Orłoś, Melina.
Wyrzucić kogoś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, na zbitą twarz zob. zbić 2.

Słownik frazeologiczny . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wyrzucić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyrzucać I {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}na szmelc {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbyć się czegoś starego, bezużytecznego : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyrzucić — dk VIa, wyrzucićcę, wyrzucićcisz, wyrzucićrzuć, wyrzucićcił, wyrzucićcony wyrzucać ndk I, wyrzucićam, wyrzucićasz, wyrzucićają, wyrzucićaj, wyrzucićał, wyrzucićany 1. «rzuciwszy spowodować ruch czegoś w jakimś kierunku, cisnąć gdzieś; usunąć,… …   Słownik języka polskiego

  • wyrzucać – wyrzucić [wywalać – wywalić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na bruk {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrzucić kogoś z pracy, pozbawić kogoś pracy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nowy właściciel wyrzucił na bruk połowę załogi. Co dzień wyrzucano kogoś na bruk. Za pijaństwo wywalono go na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyrzucać – wyrzucić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}poza nawias [za burtę] {{/stl 13}}{{stl 7}} wyłączać kogoś z jakiejś społeczności, pozbawiać kogoś jego praw, znaczenia i możliwości działania w danej grupie; odosabniać, izolować kogoś : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyrzucać – wyrzucić pieniądze w błoto — {{/stl 13}}{{stl 7}} wydawać pieniądze bez przemyślenia, na rzeczy zbędne, nieprzynoszące zakładanych korzyści; marnotrawić pieniądze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kupując to, wyrzucimy pieniądze w błoto. Ktoś nie wygląda na człowieka lubiącego wyrzucać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • burta — Wyrzucić kogoś za burtę zob. wyrzucić 5 …   Słownik frazeologiczny

  • wyrzucać — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… …   Słownik frazeologiczny

  • wyrzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrzucaćam, wyrzucaća, wyrzucaćają, wyrzucaćany {{/stl 8}}– wyrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyrzucaćcę, wyrzucaćci, wyrzucaćrzuć, wyrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pies — 1. pot. A to pies? «a to się nie liczy? nie ma znaczenia?» 2. pot. (Coś) goi się, zagoiło się na kimś jak na psie «czyjeś rany, zadrapania goją się szybko, łatwo»: Zerknęła raz jeszcze w moją stronę i dodała łagodniej: – do not worry... zagoi się …   Słownik frazeologiczny

  • bruk — 1. Szlifować bruki «nie mając pracy, zajęcia, włóczyć się bez celu» 2. Znaleźć się na bruku; pójść, iść na bruk «pozostać, pozostawać bez pracy, bez środków utrzymania, bez mieszkania»: Napisałem prośbę o zwolnienie i tak się zakończył handlowy… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”